Çok da hakkını yemeyeyim. Tekniğine, harcanan emeğe, onca paraya saygı duydum. Emeğin önünde saygıyla eğilirim her daim. Animasyonlar filan da güzel olmuş, ellerine sağlık elemanların. Ama beklentilerimi hiç karşılamadı. "Onca övgüden sonra beklentilerini yüksek tuttun galiba sen. Ne bekliyordun ki dallama?" diyen arkadaşa da cevabım şu oldu: Ben zaten birşey beklemiyordum ki!
Evet, doğru... Filmi bir solukta izledim. Çok sürükleyiciydi. Ama izlerken klişelere boğuldum. Hanginiz bu filmi izledikten sonra Braveheart ve benzer temalı filmleri (Matrix, hatta Karate Kid) hatırlamadı? Mazlum bir halk... Bir lider çıkıyor... Toruk macto filan oluyor bir anda. Eğitim süreci v.s. Arada aşk meşk (esas kıza aşık bir başka elemanla mücadele), kötülere karşı müthiş bir savaş, en kötü adamın en son ölmesi... Tabii ki iyiler kazanıyor.
Bir de, epey bi "felsefesi var olm filmin" filan diye geyik yapmışlar. Yok sosyalist mesajlar içeriyormuş, depresyona neden oluyormuş... Hatta filmden sonra intihar edenler olmuş. Yok anasının nikahı! diyorum ben bu arkadaşlara. Bunu izledikten sonra intihar eden arkadaş, misal bi Requiem For A Dream izlese götüne dinamit sokup patlatır herhalde!
Edit: Bu yazıyı yazdıktan sonra ekşisözlük'te filmle ilgili yorumları okudum. Meğer aklın yolu birmiş.
0 dedi bi başkası:
Yorum Gönder